Mirbağır Bünyatov - Təkcə darıxmaq qalıb

Onda hələ daş deyildi çəpərlər…

Onda nənəm qıvraq idi, açığı

onu gətir, bunu götür demirdi..

Onda sarı tulamız da sağ idi,

onda hələ ala-qaşqa əmirdi...

Onda hələ daş deyildi çəpərlər,

oyadardı şirin-şirin yuxudan,

azan səsi, xoruz banı səhərlər..

Əmimdəki ölməmişdi şəkərdən,

düzdü, artıq əvvəlkitək yemirdi...

Biz çox idik, bu evdəki dar idi.

Bir tut vardı qapımızda - xar idi..

Kəndimizdən hələ də çay axırdı,

qonşumuzda bir rus qızı var idi,

ayıbçıydı, göz önündə çimirdi...

İlk dərs günü sevinməkdən uçurduq.

Doslardaki; İbiş, Ramin - üç idik...

Sonra bir vaxt o əlimiz çatmayan,

pəncərədən düşüb necə qaçırdıq,

müəllim də guya bizi görmürdü...

Gör vaxt bizi hardan-hara sürüdü,

dostlar vardı inqilabçı- kiridi...

Son zamanlar sol tərəfim quruyur,

həkim elə hey deyir ki, sinirdi.

Mən bilirəm, mən bilirəm, İlahi

sinir deyil, sinir deyil - könüldü...

Bircə darıxmaq qalıb.

Keçib bəlkə yaşımız 40 dan 50 dən keçib

Keçib cavan canımız neçə güllədən keçib..

Bəzən qadın tumarı bircə şillədən keçib

Təkcə darıxmaq qalıb

Nə gözəl üzlü qızlar evlərə qurban gedib

Nəyi dogru bilirdim səhvlərə qurban gedib

Göydən düşən almalar divlərə qurban gedib

Bircə darıxmaq qalıb

Əkibsən ağac bitə' yerində sütun bitib

Ağrı bitər deyirdin yenə də tütün bitib

Ahh tütün cəhənnəmə həm də kibritin bitib

Bircə darıxmaq qalıb.

Ah bu ipək qəfəsin quşu itib deyirlər

Ah bu uşaqlı evdə kişi itib deyirlər

Nə vaxt ağzımı açdım başı itib deyirlər...

Bircə darıxmaq qalıb

Tanrı hamı yıxılıbsa necə uca qalmısan?!

Əvvəl - əvvəl min idin indi neçə qalmısan?!

Elə bil hamı ölüb tək sən qoca qalmisan

Bir də bir də mən adda

yekə darıxmaq qalıb.

Borc aldığım dostlarım' əvəzizdə darıxsam.

Bir az öz xarabamda' bir az sizdə darıxsam.

Siz aranda olanda mən dənizdə darıxsam

Uzağı' su altında neçə - neçə dağ qalar.

Görən mənə' ilahi' neçə darıxmaq qalar?!..

" Səs " siz qalıram!   

Gəlirik cəm oluruq mən yenə "biz" siz qalıram.

Hər yanım aynadısa bəs niyə "üz" süz qalıram?!.

Hamıdan nişanə var, özümsə izsiz qalıram

Bax yenə " Səs" siz qalıram!

Gözlərim qumla dolu səhrada dərya gəzirəm.

Leylalar çoxdan ölüb, mən güli - Zəhra gəzirəm.

Tapmıram, tapmayacam çünki müəmma gəzirəm

Amma ki " Səs" siz qalıram!

Bu elə taledi ki, zərində " du" dur, bilirəm.

Göldəki qurbağalar gözümdə " qu " dur, bilirəm!

Tanrının əvvəli də, axrı da " Hu " dur, bilirəm,

Bilirəm, " Səs " siz qalıram!

Görəsən, nə qaldı ki, Göyündə " Ol " dan yuxarı?!

Sənə mən yol gəlirəm, gözümsə " Yol " dan yuxarı.

Hələ ki heç nə yoxdu Yerində puldan yuxarı,

Yuxarı " Səs" siz qalıram!

Daha əla yaşadım, ax nəfəsim gəlməyəli.

Qapılar qaldı açıq bircə kəsim gəlməyəli...

Axtardılar " söz" ümü ta ki " səs " im gəlməyəli,

Yaxşı ki, " Səs " siz qalıram!!!

Ara – sıra ürəyimiz sındı ha

Yadındadı, pəncərəzə daș atdım,

o gün - bu gün bağrım başı yandı ha.

Evinizdə xəbərləri olmadı,

anan dedi pəncərələr köhnəlib

atan yeni çərçivələr yondu ha.

Onda yoxdu sıx növbələr çörəkçün

Bircə baxıș bəs edərdi ürəkçün.

Sonra bir gün uçurduğum göyərçin

gəlib sizin damınıza qondu ha...

Ağrıyardıq, deyərdilər nəzərdi

Kimsə tapıb yandırardı üzərlik.

Böyüdükcə, pəncərələr düzəldi,

ara - sıra ürəyimiz sındı ha.

Bir iynəylə qorxuzardıq cinləri.

Bölüșərdik bir balaca kündəni

Ta düşünmə görəcəyin günləri,

bizimkisi bir yaşamlıq andı ha.

Böyüdükcə, pəncərələr düzəldi,

ara - sıra ürəyimiz sındı ha....