Federiko Qarsia Lorkadan şeirlər (1898–1936)

MEMENTO

Öləndə –

siz məni çay qırağında 

gitaramla qoşa basdırarsınız. 

Öləndə... 

o köhnə portağallıqda 

bir gül ləçəyində siz məni yalnız. 

Öləndə –

yelqovan olasıyam mən 

küləkli gecələr bir dam belində. 

Sükut... 

mən öləndə!

GİTARA 

Başlanır 

gitaranın

yanıq-yanıq naləsi. 

Çiliklənir, tökülür 

səhərin piyaləsi. 

Nalə çəkir gitara! 

Ondan 

sükut ummayın, 

nahaqdan üz vurmayın – 

çətin, çətin qurtara! 

Nalə çəkir gitara! 

Ağlayır arx boyunca 

sellər ağlaşan kimi, 

qarlı çöllər boyunca 

yellər ağlaşan kimi... 

Allahı sevərsiniz – 

yalvarmayın o sussun! 

Qürub o cür ağlayır 

dan şəfəqindən ötrü, 

O sayaq ağlayır ox – 

hədəfdən ki yan ötdü! 

Gün altda qovrulan qum 

eləcə zulum-zulum,

eləcə için-için 

ağlayır bir çiçəyin 

sərin kölgəsi üçün! 

İlan çalmış quşcuğaz 

o cür 

dünyadan köçür – 

köçür sinəsi dağlı... 

Ah, gitara, gitara –

beş amansız xəncərin 

biçarə qurbanlığı! 

Çevirəni Mahir N. Qarayev