Səxavət Sahildən yeni şeirlər

Ölümdən sonrakı ümid

Ölümdən sonra da

sevmək istəyirəm səni.

Ürəyim dayananda da

bədənim soyuyanda da

sevmək istəyirəm səni.

Yuyulub, kəfənə bükülüəndə

üstümdə ağı deyiləndə

məzara qoyulanda da

sevmək istəyirəm səni.

Çürüyüb torpağa qarışanda da

ətim sümüyümdən ayrılanda da

sevmək istəyirəm səni.

Fevral şaxtasının bozartdığı

baharda tumurcuq açmağa

ümidi olan

nar budaqları kimi

sevmək istəyirəm səni.

Ölümdən sonra da

sevmək istəyirəm səni,

ölümdən sonra.

Günəş və atəş

Bədənindən hərarət

keçmişdi mənə 

qan dövranımın

sürəti artmışdı – 

canımı qızışdırmışdın.

Şaxtalı qış günündə

nar budaqlarını isidən

günəş kimiydin.

Sən təkcə 

gözəl qadın deyildin

yandırırdın həm də

atəş kimiydin.

Ehtiyac

Kasıb süfrəsində

isti çörək,

payızda səpilən

toxumluq buğdanın

gözlədiyi qar,

yarpağı sovrulan budaqda

tamahçəkən 

soluxmuş nar kimi

sənə ehtiyacım var.

Yarpaq sərçələr

Balaca bir nar kolu – 

metrəyarımlıq.

Hələ budaq olmayan

sarımtıl şüvüllərdə qızarır

beş-altı payız narı.

Yarpqaları tökülüb 

rüzgarın nəfəsindən –

çılpaq qalıb nar kolu.

Sevdiyim o qadının

uzunsov barmağına 

bənzəyən şüvüllərdə

beş-altı sərçə qonub

yarpaqların yerinə.

Yarpaq saçlar

Pəncərədən süzülən

Ay işığında

yarpaq olub

səpələnmişdi saçların,

nar budaqları kimi uzanan

qollarım üstə.

Nar suyu kimi içərəm səni

Dodağm çat-çat olub

susuzluqdan ölürəm.

Ciyərim də yanır.

...Su istəmirəm,

sən olunca

su istəmmirəm.

İçərəm səni,

içərəm nar suyu kimi

içərəm səni.

Sevgiylə ölüm arasında

Həyat,

başdan-başa yaşanan

ömür deyil.

Sevgiylə ölüm arasında

keçən günlərdir.

Necə ki,

bar verməyən nar ağacı

kəsilib, doğranıb

alovlara yem olur.