Aypara Mehmanın şeirləri
Poeziya
Aypara Mehmanın şeirləri
Demek ki bir azdan yola düşürsən
Ne deyim, gedişin mübarək olsun!
Dalınca çağlasın iki çeşmə göz
Təki boynubükük bu ürek olsun.
Silmə göz yaşımı, yaxşısı budur
Dilə ucuzundan mənə bir ölüm.
Onsuz da həsrətin alov olacaq
Onsuz səndən sonra qalacaq külüm.
Çalar İsrafilin suru bir azdan
Qəlbimin qiyamət saatı çatar.
Sen qapıdan hələ addım atmadan
Bütün gemilerim deryada batar.
Yanar İbrahimi bir odda ruhum
Bürüyər dumanım bütün aləmi
Ya da qəfil* qopar tufanı
Nuhun Göylər ağuşuna alar naləmi
Ya da udar Bermud adlı üçbucaq
Üç yüz il əvvələ aparar məni.
Ya da ki əzrayıl açaraq qucaq
Sen olan dünyadan qoparar məni.
qefil-anidən çatar-yetişir ağuşuna-qoynuna
***
Daha üfüqlərimdə günəş saçın daramır
Nəfəs belə almağa yoxluğun vermir aman
"Keçər" adlı təsəlli heç bir işə yaramır
Yaramın qarşısında daha diz çökür zaman
Məni tanış edəndən bu ədəbsiz qəhərlə
Bakirə gecələrim sevişməyir səhərlə
Unutmaqlar alınmır əzizim "birtəhər" lə
Fikrə sancılı oxudur gözlərin, bir də siman
İndən belə ölmək də mənim üçün müftədir
Sanma ki, səndən sonra bu ölməyim siftədir.
Həsrət adlı tətikçin qelbi heey hədəftədir
Zarıyır neçə ümid, can verir neçə güman.
Sudan çıxmış balığam, daha ürək boğulur
Bütün möhtəşəm dərdlər ayrılıqdan doğulur.
Hüznü sevirəm, amma bu qədər də çox olur
Qədərə də söydükcə nə din qalır, nə iman.
Sahilə gəlməyim də daha ağla ziyandır
Qəm daşıyan gəmilər dərdlərimə hayandır.
Bu ağrı kimsəyə yox, bir Allaha əyandır
Böyüdürəm ağrımı içimdə yaxşı-yaman.
Daha qağayılar da səni məndən soruşur
Dalğalar harayıma çatmaq üçün yarışır
Gözlərimdə buludlar bir -birinə qarışır
Kirpiyimdən tökülür hər gün bu göy asiman
Daha geri getirmir səni aparan gemi
Sol yanım ümidləri biçilmiş sarı zəmi.
Toplasam bir sən etmir yeddi milyardın cəmi
Sənə gələn yolasa çöküb nə vaxtdır duman.
Daha ruhuma sığal çəkmir mavi dənizim
Gezsem de sahil boyu sensiz yetimdir izim
Yaxşı ki bu dərdi tək daşımıram,əzizim.
Yaxşı ki darıxırıq bir mən, bir də bu liman.
***
Bilirsənmi haradır bura?
-Vətəndir, Vətən!
Burda hər şeyimiz var
amma heç neyimiz yox
Burda minlerle insan
bir qarnı ac, biri tox.
Burda bir iş yoxdur ki
yapışasan ucundan
Burda kasıb balası
ölmelidir acından
Burda nə varsa saxta,
Burda nə varsa yalan
Sosial yardım alır
burda villası olan.
Əkdiyin ümidləri
Burda görməzsən bitən
Bilirsənmi haradır bura?
-Vətəndir,Vətən!
Burda süd də, qatıq da
Qaradır ki, qaradır.
Manqurtlaşıb insanlar
Burda qəlblər yaradır.
Gözün kor, qulağınsa
olmalıdır kar burda
Haqqı görsən də gərək
Edəsən inkar burda.
Qonorarı böyükdür
gözdən pərdə asmağın
Burda hətta qızıldan
Qiymətlidir susmağın
Burda ağalıq edir
sənə hər yoldan ötən
Bilirsənmi haradır bura?
-Vətəndir, Vətən!
Burda səfil həyatlar
izlənilir maraqla.
Ədaləti məzlumlar
gəzir gündüz çıraqla.
Burda əqidələri
sındırmaq adi haldır
Haqsızın dili uzun,
haqqınsa dili laldır.
Burda başlara tacdır
abrı həyası itən
Burda şəhid anası
olub dilənçiyə tən
Bilirsənmi haradır bura?
-Vətəndir, Vətən!
Mövzuya uyğun linklər:
Həmçinin oxuyun:
Azad Qaradərəli - ERMƏNİ DOKTORUN GÜNDƏLİYİ VƏ QARABAĞIN QARA HEKAYƏTLƏRİ (romandan parça)
Azad Qaradərəli MORQ ÇİÇƏKLƏRİ - ( roman - birinci hissə )
Azad Qaradərəli - MORQ ÇİÇƏKLƏRİ - ROMAN 3 - cü hissə
Azad Qaradərəli - MORQ ÇİÇƏKLƏRİ (roman) İKİNCİ HİSSƏ
Seyid Hüseyn - Həzin bir xatirə
Azad Qaradərəli : "MORQ ÇİÇƏKLƏRİ" (romandan parça)