Fridrix Nitsşenin şeirləri

Dialoq

A. – Xəstələnmişəmmi? Sağalmışammı?
       Kim qulluq elədi mənə görəsən?
       Bütün olanları necə unutdum?

B. – İndi inanıram sağalmağına – 
       İnsan unudubsa, demək sağalıb.
 

***
 
Barmaq ucunda dayanmaq gözəl,
Dörd ayaq üstündə sürünməkdənsə.
Açar deşiyindən keçmək yaxşıdı, 
Açıq qapılarda baş əyməkdənsə.
 
***

Qısqanmadan baxır o, sən də hörmət edirsən.
Hörmət-izzət qanan deyil, hər nə etsə razısan.
Uzağı yaxın edən qartal baxışları var,
Amma səni görməz heç, hey uzaqlara baxar.
 

***
 
Ömrün-günün yarsın verdin yellərə,
Vaxt ötdü, ürəyin hey səksəkədə.
Əlac nə, – kəndir çeynəməlisən,
Gəzdiyin itikdi – nə edəcəksən?
Ömrün-günün yarsın verdin yellərə,
İndi için-çölün qüsur, günahdı.
Neynirsən bilməyi nə niyə oldu,
Səbəbi hər şeyin onsuz aydındı.
 
 

 
***

Seçim iradəsi azad, hürdürsə,
Bəri başdan seçim, elə həməncə.
İstəyim budur ki: cənnətdə bir yer –
O yeri də qapı ağzındaca ver.
 
***

Gəlib girmə düz ağzımın içinə,
Bir az aralı dur, tap bir uzaq yer,
Yoxsa necə deyim, ağız dolusu –
"Sevgilim, əzizim ulduza bənzər”.
    
 
***

Nədənsə xoş gəlmir heç,
Mənə bu darruhlular –
Dar ruha nə yaxşılıq, 
nə də ki, pislik sığar.
 
Tərcümə edən: Fərid Hüseyn
Mənbə:Artkaspi.az