Anna Axmatovadan bir şeir

* * *

Niyə murdarlayıb içdiyim suyu,

yediyim çörəyə ağu qatdınız?

Niyə azadlığın gözünü oyub,

ağzına bir yekə daş tıxatdınız?

Əzabla can verən dostun-sirdaşın

acı qismətinə gülmədim deyə?

Bu dərdli vətənə dönük çıxmadım,

dar gündə atmadım, getmədim deyə?

Neynək. 

Bu dünyada şair olan kəs

cəlladsız, edamsız keçinə bilməz.

Alın yazımızdır – əlimizdə şam

zarımaq, ulamaq hər səhər-axşam.

Çevirəni Mahir N. Qarayev