Fazil Hənifəyevdən iki şeir
Sən narahat olma, ata
Mən indi güclənmişəm, təcrübəm də var az-maz
Sil ağlından o qorxaq, söz anlamaz uşağı
İndi hər yoldan keçən məni rahat yıxammaz
Dostlarım da çoxalıb, hamıyla dil tapıram
Unutmuşam hər şeyə yersiz əsəbləşməyi
Dilim itiləşsə də, ağlım kəskinləşsə də
Tərgizmişəm hamıyla kəlmə güləşdirməyi
Sağ tərəfim keyləşib, sol tərəfim daşlaşıb
Baş qoşmuram kitaba, şeirlərə, qəzələ
Sevəndə də ağılla, siyasətlə sevirəm
Artıq aşiq olmuram hər gördüyüm gözələ
Vəhşilik zəncirimi qopartmışam, qırmışam
Nəfsim hər nə edibsə min yol əcəb eyləyib
Sənə nə yalan deyim, xeyli alçağlaşmışam
Təqsir ki məndə deyil, dünya tələb eyləyib
Çox narahat olma, ata
Mən artıq böyümüşəm
Şiddətlə bəsləyirəm sarsılmaz qürurumu
Mənə sataşanları alçaldıram, döyürəm
Sübut da var əlimdə indi əsl kişiyəm
Siqaret də çəkirəm, hətta söyüş söyürəm
Gecənin qaranlığından, səhərin küləyindən
Qorxmuram əvvəlkitək
Gecələr tək gəzirəm, xeyli sırtıqlaşmışam
Uşaqlıqda arxamca kimsə gəlsə qorxardım
Küçədəki yad adam indi özüm olmuşam
Dünən yaman pis keçdi iyimir bir dekabr
İtkisiz ötüşmədi ən uzun qış gecəsi
Düz iyirmi bir ildir ki, bu aydan sağ çıxıram
Artır hər il dözümüm, əl çəkmirəm yaşamdan
Sən narahat olma, ata oğlun yaman böyüyüb
Hələ çox uzun gecə yapışacaq yaxamdan
***
Hava bir az istidir
Mən ilk dəfə oğlumla bu məktəbə gəlmişəm
Sinif otağı işıqlı, başqa şagirdlər də var
Divarlar tanış gəlir, partalarsa dəyişib
Hətta ilk dərs günümü burada keçirmişəm
Külək drijorluq edir məktəbin çardağına
Sonra müəllim gəlir, hər kəsi salamlayır
Azca belin dikəldir, güc verir ayağına
Bir az boş-boş danışıb uğurlar arzulayır
Hər bir valideyntək mən də çölə çıxıram
Yavaşca hiss edirəm burdan sıxıldığımı
Zəngdən bir xeyli keçib, hamımız gözləyirik
Onlar uşaqlarını, mənsə uşaqlığımı
Müəllim çıxan kimi tuturam əllərindən
Gözü mənə zillənir, çat düşür qaşlarına
Sığallayır ağaran tellərimi, soruşur
"Nələr olub ay bala tünd sarı saçlarına?"
Heç qocalmamısız, əziz müəllim
And olsun atam işdən çıxdığı zaman
Mənə aldığınız qara paltoya
Sizçün darıxmışam, qucaq dolusu
İndi çox yaxşıyam; evim, ailəm
İki oğlum da var, Allah qorusun
Var olun, mənə çox şey öyrətmisiz
Sonralar gəlmədim mən görüşnüzə
Onda nə olmuşdu mənə bilmirəm
Keçdiyiniz dərslər yaddaşımdadır
Vurma cədvəlinsə yenə bilmirəm
Yadınızda qalıbsa, bir dəfə məni
Yüngülcə vurmuşduz, mən ağlamışdım
Onda atamdan da bir sillə yedim
Sinfin pəncərəsin mən qırmamışdım
"Nəysə, mən oğlumu götürüm, gedim"
Deyirəm, sonra da girib sinifə
Oğlumu gəzirəm yorğun gözlərlə
Sinifin qoxusu necə doğmadır
Parta düzülüşü necə də xoşdur
Oğlumu tapmıram, lakin otaqda
Çantası yox olub, partası boşdur
Qaçıb, qapıçıdan xəbər alıram
Deyir: sizi görmüşdüm, yalnız gəlmişdiz
Kimdən istəyirsiz gedin soruşun
Siz bura uşaq zad gətirməmişdiz
Salam, keçmişim qədər varlığına peşman olmadığım keçmiş sevgilim
Hər haldaki xoş keçir məndən ayrı olmağın
Bilirsən hər dəli tək qürur hakimdir mənə
Mənliyimə toxunur hər gün rahat yatmağın
Sən gedəli gün uzun, ömrüm yeknəsəq keçir
Ağlım deyir ki, "yaşa", xəyal pozur niyyəti
Günortalar yuxuyla, gecələrim tək keçir
Bir paket artırmışam zəhrimar siqareti
Yəqin indi yanında uca boylu biridi
Mülayim xasiyyətiylə çətin bənzəyə mənə
Sifəti yaraşıqlı, əzələlər iridir
Məndən fərqli olaraq alır çiçək də sənə
Məndən fərqli olaraq tez yatır, tez də durur
Yəqin ki normal işi, telefonu, maşını
Mədənidir, yeməyi çəngəl bıçaqla yeyir
Mən ki elə şeylərin buraxmışam başını
Yəqin ki sevgilinin çoxdur dostu, tanışı
Oksigensiz otaqda mən küncbəkünc gəzirəm
Mənim ki dost əvəzi çoxlu kitablarım var
Tolstoyla şam edib, Kamyuyla çay içirəm
Bəlkə sənin sevgilin yaxşı yerdə işləyir?
Şirkətdə tərcüməçi, riyaziyyat müəllimi
Mən əvvəlki kimiyəm, vəzifəm dəyişməyib
Heç vaxtı oxunmayan şeirlər müəllifi
Sən artıq böyümüsən, gözün götürməz məni
Mən hələ də uşağam, təmiz xəyallarım var
Bir uşaq oyunudur bu ikrah dolu şeir
Özündə, ya gözündə məni böyütmə, nolar
Sizə uzun ömürlər, səadətdi tək arzum
Materiya fövqündə gözəldən də gözələm
Tüpürüm azadlığımı məndən alan sevgiyə
İçimdəki qürurla tək başıma ölərəm
