İftixar Ceyhundan iki şeir

Poeziya

admin

Müəllif:

10:42, 17 oktyabr 2021

1 151

İftixar Ceyhundan iki şeir

Göz ,gəz, arpacıq

Hipnos, oğlunu öldürərdimi, morfinin nə olduğunu bilsəydi?
Bəlkə də öldürməzdi,
axı yuxu ölümün ögey qardaşıdı.
Utancından, kiçik qızın xəlvətdə yediyi,
bir, quru çörəyidi, bir də küçədəki ac pişiklərin qarğışıdı.

Dantonun başını da
"şotland qızı" qopardı.
Heminquey intiharın ona irsən keçdiyini bilsəydi
özünə başqa bir ölüm tapardı.

Hərdən düşünürəm,
Brus Li İsanın dövründə doğulsaydı
həvariləri İsanın çayı keçməyini plagiat sayardı.
Dünyanı xilas edən də İsa yox, Arxipovun barmağıdı,
Ən böyük yalan isə inanclarının səni həqiqətə aparmamağıdı.

Qorxu filmi izləyəndən sonra
qorxunu yatızdırmaq üçün
çizgi film izləmək qədər aldadıcıdı həyat.
Şanslısan,
əgər absurdu sənə göstərə bilibsə Zamza.
Oğrumu, yoxsa Koroğluya ən böyük həyat dərsi verənmi adlandırılsın Həmzə.?

Qorxu işə düşəndə ürək həmişə beyinə uduzmalıdı,
Nəfs - müqəddəslərin
insana pay verdiyi ruhun quduz halıdı.

Şeytan da qorxurdu.
Adəmə nifrətinin səbəbi-
insan yox, Lilitdir,
Övladların valideynlərə bağlılığı
indiyədək
yaradılmış ən möhkəm kilitdir.

Öz anasını öldürən canidən,
anası üçün mərhəmət dilənən uşaq qədər aciz qalırsan bəzən.
Ədalət gözdən çıxır, arpacığa çatmamış
gəzdə ölür.
İnsanların dilindən çıxan bütün dualar göyə qalxmır,
Mələklərin dilindən çıxan bütün dualar isə
yerə düşür və "biz"də ölür.

Sevdiyimiz çizgi filmlərin
finalından xəbərimiz yox idi deyə səbrsizliklə gözləyirdik,
parkda bir-birini gözləyən həftəlik sevgililər kimi.
İnsanın başı təkcə yüksəklikdə gicəllənmir,
Sənə yer göstərim-
stendal sindromlu birinin başının gicəlləndiyi sərgilər kimi.

O vaxtın kişilərini misal gətirən
qoca babaların xəbəri varmı
4-cü Muradla Emir Kundan,
İsgəndərin partnyorundan,
Da Vinçinin Salaisindən?

Bəlkə bunlar
heç bir yerdə deyilməli deyil!
Korların oxuması daha məntiqə uyğundu.
Bu yazılar isə maksimal şəkilə düşmüş
tarixdəki ən kiçik soyğundu.

Rus ruleti

Bir gün qırmızı kardinaldan ibrət alacaq
Analıq hissini bir qadın,
Sıçrayacaq heç yerdə olmayan fəryad
Tərk edilmiş körpənin damağından
Zibilliyi eşənlərin üzünə,
Elə o gün
Düşəcək ölüm mələyi,
Lənətlənib tanrının dəftərçəsindən
Düşənlərin izinə.

Bir gün bütün sönən ulduzlar
Parlayacaq yenidən
Diriltmək üçün ölənləri.
Daha olmayacaq genosidləri törədən ulduz yağışları,
Valideynlər ölməyəcək
Tərgidəcəksən özün kimi bilməyi
Üzünə gülənləri

həmin gün

Qırmızı işıqda, bir qoca özünü işıqfordan asanda,
Piyada keçidləri udacaq uşaqları.
Bir qolu qüsurlu olanların da duaları
dolacaq gecəyə
və bir küçə zibilçini qovacaq özündən digər küçəyə.

Hönkürəcəksən
əllərin sifətində,
baxanlar sanacaq sevişirsən ovuclarınla.
Keçdiyin küçələrin birində gizlədəcək
bir dilənçi pul kisəsini
və sənə baxıb ağlayacaq.
Sən öləndə, bütün ümidlərini bir qadın yığıb saxlayacaq.

Plank saniyəsində silinəndə hər şey,
Təkcə, ananın duaları sənə gərək olacaq.
Ən sonuncu görəcəyin qaraltı,
başına silah dikilən
qaradərilinin barmaqlarını sənə tərəf doğruldub
“sülh”
deyərək düzəltdiyi ürək olacaq.

Tanrı ilə “rus ruleti” oynamaq kimidi üsyanlar,
Tək fərq – uduzanın həmişə “sən“ olacağıdı.
Çək tətiyi!
Zatən o can da onun səndən son alacağıdı.

Ctrl

Enter

Səohv tapdınız?

Ctrl+Enter sıxıb bizə bildirin

Müzakirə (0)

Biz

Bəyənmədim 1