Mahir Mehdi - İuda öpüşü

 Aysunun avqust qayıdışı

 Gün başladı xaric səslə,
 pozuldu ritm.
 Günaha bulaşdı gecə...
 Ölçüsüz-biçisiz bir haldasan,
 bilirəm, gəlirsən, yoldasan...
 Sən gələnəcən yuyacam günahımı
 öz fərmanımla.
 Dəyişəcəm bu ölkənin adını,
 Ünvanını.
 sənin adını verəcəm
 bütün küçələrə, prospektlərə.
 şəkillərini asacam
 başımız üstdən,
 rəngli heykəllər qoyacam sənə.
 Yağış səsini bu ölkənin
 Himni elan edəcəm.
 Göy qurşağı olacaq bayrağımız...
 Axı mən də ömrümdə
 bircə yol nəyisə
 eləməliyəm sevgiylə...
 Beləcə, öz ölkəni
 təhvil verəcəm özünə,
 qələmimi də götürüb biryolluq gedəcəm
 şairlərin diktator
 olduqları yerə - SÖZƏ...

 ...Olduğum qədər gerçəyəm
 
Gözləmədiyim səmtdən düşdü gecə,
 tamam ayrı şəkildə.
 Olacaqlar olmayacaqlarda itdi,
 birgəliyimiz sona yetdi,
 8 apreldə, çay qırağında,
 dovşan qanıyla qoyuldu nöqtə...
 tanıtmamalıydım zəif yerimi
 sənə əslində...
 Ancaq anlamadığımı anladım,
 nöqtə qoyanda sonuncu söz düzümünə.
 Gözləmədiyim yerdən düşdüm gecəyə,
 qara yox, ayrı rəngdə.
 Söndü çevrəm ayrı biçimdə,
 söndürdün varağımı, qələmimi də
 yad ritmdə.
 Yazmağa bircə kəlmə də tapammadım
 səndən sonra.
 Səndən sonra itirdi anlamını sözlər də.
 Varağım boyandı sözlərin ağ rənginə...
 Qaytara bilmədim sözləri
 İtkin görünüşünə.
 Məndən qabaq yazılanları da
 tapıb qoyammadım yerinə...
 Beləcə, sürgün elədin məni təkliyə.
 Öz yanına dönməyi də yasaqladın mənə.
 Gördüyün qədər deyiləm,
 Olduğum qədər gerçəyəm,
 bircəyəm bu boyda çoxluğun içində,
 ...təkliyimlə çoxam...

     İuda öpüşü
 
Sözlüklərdə axtarıram anlamını hələ də,
 səni anlamaq lazımdı mənə.
 Ayrı cür düşürsən,
 Olduğundan yekə çıxırsan şəkillərdə.
 Ən usta fotoçu da
 çəkəmmir səni olduğun tək...
 Düz bax, düz,
 burda dura-dura
 yayındırma baxışlarını
 bütün suçlular kimi ora-bura.
 Onsuz da olduğunda yoxsan...
 Bir bütöv, uzun gün verilmişdi sənə,
 onu da böldün sevincə, kədərə,
 ayırdın gecəyə, səhərə,
 kəndə, şəhərə...
 Nə fərqi, dostum, indi
 satdığın nəm salfetdi,
 ətirdi, yoxsa adam?!
 Təki satmağa bir şey olsun,
 bazar olsun...
 Satırsan istədiyini,
 istədiyin qiymətə,
 al-verdə itə-itə.
 Oldun bazarçı, tapdın yerini.
 Sonunda bir öpüşlə
 adam satmağı da
 öyrəndin İuda kimi...

 Sonuncu “və...”

 Matəm marşı da,
 mollanın səsi də,
 elə bu it ulartısı da
 sonuncu “və...”di,
 o taya işarədi...
 Bir yerdən gəlir,
 üçü də verir eyni anlamı,
 ritmləri olsa da ayrı-ayrı...

 Köhnə evin mətbəxində “Dekameron”
 
 Unudulmuş kitabmış köhnə evlər,
 qaynamağa yadırğamış qazanlar,
 bizi bu bozluğa yazanlar...
 Səhifələrdən başlayır
 bütün kitablar.
 Kitablardan törəyir
 yalanlar, olub-olmayanlar...
 ...Hərflərdən başlayır,
 hərflərin düzümündən asılıdı sözlər,
 ağı, qarası,
 bütövü, parası var,
 hər sözün öz sırası var.
 Ayrı sırada ya görünmür,
 ya mənasız olur,
 ya da başqa anlam verir bizim kimi.
 ...Səhifələrdən başlayır bütün kitablar...
 Yazılarda çox vaxt ayrı yerdə oluruq,
 özgə cür görünürük,
 başqa şəkildə oxunuruq.
 Ancaq suç özümüzdədi –
 Köhnə sözə təzə üzük,
 boş sözük,
 anlamımız olmayan sözlüyük...
 Oxuya bilmirik bir-birimizi
 dərgilərdən, qəzetlərdən,
 saytlardan qıraqda-
 yaşantılarımızda...


Gecə gəzintisi
 
 Baxışların söhbətə
 ən gözəl girişdi.
 Səninlə susmaq da bir işdi.
 Ancaq danışsan da, danışmasan da
 Varsan hələ,
 Tamam itməmisən,
 Sənnən qalıb nəsə -
 Susmağı tərgitməmisən.
 
 42-ci dekabr
 
 Belə getsə,
 Qıraqdan baxacağıq bu şəhərə,
 Son uzanacaq sonsuzacan,
 Uzaqdan yaxınacan, çoxdan azacan.
 Gün gələcək küçədə rastlaşanda,
 Özümüzü elə göstərəcəyik ki,
 Guya tanımırıq bir-birimizi.
 Elə ayrılacayıq ki, bir künc də
 Birləşdirə bilməyəcək
 Bir yerə yerləşdirə bilməyəcək bizi
 Belə getsə
 Sıralar seyrəkləşəcək söz-söz, misra-misra,
 Bu dildə susmaq istəyən son adam da
 Susacaq ayrı dildə
 Sevdiklərimiz sevgi qatından
 Düşəcəklər bir-bir.
 Köhnələr seçilib təzədən
 Təzə olacaqlar, təzə yerə qalxacaqlar.
 Belə getsə,
 Seçiləcək hamı bir-birindən
 Seçən seçilənnən,
 Seçilən seçənnən...
 Hamı son nəfəsdə bir olacaq...
 Köklənməsək ağa
 Hər şey itirəcək rəngini
 Yad sözlər pozacaq dilin ahəngini
 Belə getsə,
 Haqqını bilməyən adam sürüsü
 Allahını yenə də qəpik-quruşa
 Satacaq bu şəhərdə
 Adamları birləşdirə bilməyəcək
 Azan səsi də
 İbadətimiz bitən kimi
 Dualarımız qayıdacaq üstümüzə
 Günah şəklində...
 Belə getsə...
 Hər şey olacaq elə belə...
 
 Xəbərlərin xəbəri
 
 Xəbərlər gözləyirəm,
 Olmadığım şəhərlərdən,
 Yad ünvanlardan,
 Yazmadığım şeirlərdən,
 Çəkdirmədiyim fotolardan,
 Fərq eləməz, xoş, ya da bəd,
 Təki, gəlsin, xəbər olsun,
 Günlərin dolsun ağzınacan,
 İtirim, sayını-hesabını,
 Təki, gəlsin, dəyişsin, pozsun,
 Rəqəmlərin, sözlərin bu yorucu sırasını...
 Bəzən boş çıxır,
 Xəbərin içində xəbər olmur,
 Ya da ağızlara düşür yolda,
 Güclə yetişir biri
 Bəzən özü yox,
 Gəlir xəbərlərin (qara) xəbəri...
 Sevgi...
 ... Yaşanmayanda
 çıxammır yorğan-döşəkdən qırağa.
 Bir atımdan, uzaqbaşı
 bir gecədən sonra
 yetir sona.
 Təzyiqi az olur,
 qalxammır, vura bilmir başa,
 qurtarır
 qurşaqdan aşağıda...
 
 Sevdaya mesaj
 
 Xatırlamaqçün, gərək yox,
 yaddaşı eşələməyə,
 sözləri sökməyə, yığmağa,
 sözlərə sökülməyə, yığılmağa.
 
 Onsuz da bir-birini
 unutmaq imkanı, vaxtı
 verilməyib, ayrılmayıb,
 unuda bilməkçün o qədər
 uzun ömür yazılmayıb
 adamlara burda.
 
 “Unutdum” deyənə inanma.
 “Unutdum” demək burda
 unuda bilməyənlərə ən yüngül təsəllidi.
 Sərxoş şairin gecə uydurmalarından biridi,
 ona yıxılmayan qadından
 qisas almaq istəyidi.
 ( özü də varaqda, qələmlə)...
 
 Əslində, bura yaddaşı olanların,
 xatırlayanların gizlinidi,
 anılarsız yaşaya bilməyənlərin
 sürgün yeridi.
 
     Üç gecə
 
 Desəm, yer dəyişib yerini,
 bir az gəlib qabağa,
 küçə də itirib səmtini,
 dirənib başqa dalana...
 
 Desəm bu qapı da
 dünən burda yox, soldaydı,
 qucağıuşaqlı bu yumru gəlin
 anasının qucağında uşağıydı,
 o tay bu taydaydı –
 çox olmaz?
 
 Desəm, özümdən əvvəl doğulmuşam,
 yaşca çox böyüyəm sözümdən...
 Desəm, səni doğulmamışdan qabaq da
 tanıyırdım, əzbər bilirdim kəlmə-kəlmə...

 Desəm, biz BİZ olmamışdan
 öncə də olmuşuq,
 tamam ayrı şəkildə,
 yaşamışıq başqa qaydalarla,
 kölgələr aləmində -
 çox olmaz?
 
 Desəm, sevmək də işdi,
 ancaq əllə görülən
 işlərdən fərqli,
 daha qəmli, daha önəmli...
 Desəm, qadınlar sevilməkdən başqa
 ayrı bir işə yaramırlar -
 çox olmaz?
 
 Film-dəhşət
 
 Bir-birimizə qarışdıq,
 itirdik günü, ayı...
 Axır, bizi birləşdirdi
 bu müqəddəs çarpayı.

 Bütövləşib bir can olduq,
 sığışdıq bu yatağa.
 Sevgi şeirləri yazdıq
 altımızdakı ağa...
 
 Səni göylərdən düşürüb
 öz yerinə qaytardım...
 Beləcənə, xırda-xırda
 səni yeyib qurtardım.